بدون در نظر گرفتن نژاد و طبقه و موقعيت اجتماعي،افسردگي مي تواند در هر فردي بروز نمايد. علايم خاص آن عدم رضايت، از دست دادن انرژي و علايق، اعتماد به نفس پايين،. احساس غم و گناه، تغيير در اشتها و الگوي خواب است .به نظر روانشناسان، ورزش بهترين راه پيشنهادي مناسب،كم هزينه و با اثرات جانبي حداقل مي باشد و به عنوان يكي ازروش هاي پيشگيري و حتي درمان افسردگي خفيف مطرح مي باشد. علاوه بر اثرات اقتصادي و صرف هزينه براي درمان، افسردگي اثرات ديگري نيز در بر دارد. هنگام افسردگي واسترس، احتمال مراقبت مناسب از خود، داشتن تغذيه مناسب و

فعاليت هاي بدني كمتر شده و با افزايش سطح هورمون هاي مربوطه، فرد بيشتر در معرض مشكلات بهداشتي قرار مي گيرد .با اين حال، ورزش و فعاليت هاي بدني مزايا و فوايد فراواني دارد مطالعه اي در كشور فنلاند نشان داد افرادي كه حداقل 2 يا3 بار در هفته ورزش مي كنند به طور معناداري كمتر افسرده وعصباني مي شوند، كمتر استرس دارند و بدگماني و حس عدم اعتماد كمتري در مقايسه با افرادي كه اصلا ورزش نمي كنند دارند، همچنين درك آنها از سلامتي، بهداشت و تندرستي بهتر

بوده و داراي سطح بالايي از احساس وابستگي و تعلق و احساس قوي تري از ارتباط اجتماعي هستند. نهايتاً ارتباط قوي بين احساس خوب بودن از نظر رواني و ورزش كردن منظم وجود دارد.با ورزش علايم اضطراب و افسردگي كاهش يافته و بابهبودي خلق، احساس خوب بودن را ارتقاء مي بخشد.حتي يك جلسه ورز شهاي هوازي و بي هوازي مي تواند اثرات مثبتي برخستگي و عصبانيت داشته باشد.

تصویر سازی ذهنی و اثرات ان در ورزشکاران

تصویر سازی ذهنی یعنی اندیشیدن به یک موضوع خاص. در واقع وقتی به چیزی فکر میکنیم داریم تصویری از آن را در ذهن می سازیم و درک مفهوم بدون تصویر ذهنی از آن مفهوم صورت نمی گیرد.(ارسطو : تفکر بدون تصویر ذهنی غیرممکن است.)تصویر سازی ذهنی یعنی متمرکز کردن انرژی فکر روی موضوعی ویژه با هدفی خاص. استفاده از تمام حواس براي خلق يا بازآفريني يك تجربه درذهن و ديدن چنين تصويري با چشم ذهن .هر تعریفی که از آن ارایه دهیم به دو نتیجه گیری می رسیم : 1- تصويري که در ذهن ساخته می شود واقعيتی است موجود در جهان 2- تصويري بديع كه در جهان وجود خارجي ندارد ولي ما بر اساس تجربه و برداشت شخصي خود خلق مي كنيم. امروزه دانشمندان علوم ورزشي به منظور روزامد ساختن روش هاي علم تمرين وكوتاه كردن فرايند يادگيري نوآموزان و خارج كردن ورزشكاران حرفه اي از فلات در يادگيري به تمرين ذهني روي آورده اند. از جمله ويژگي هاي اين گونه تمرينات، بي خطر بودن، بي هزينه بودن، عدم نياز به تجهيزات ومربي، وقت گير نبودن تمرينات و عدم بروز خستگي است. برخي دانشمندان علم روان شناسي ورزشي مانند ويليامز و هريس (2001) ادعا کرده انداگر ورزشكاران در موقعيت آرام و راحتي قرار گيرند، به بهترين نحو قادرند مهارت يا حركت را تجسم كنند . از آنجا كه امروزه در دنياي ورزش دور ماندن از تمرينات، لطمات جبران ناپذيري را به روحيه و مهارت ورزشكار وارد مي كند، استفاده از تمرينات ذهني به عنوان يكي از عوامل كسب مهارت در شرايط خاص يا مرور تمرين به منظور افزايش اعتماد به نفس و سطح مهارت، تعيين يك روش استاندارد تمرين ذهني ضروري به نظر مي رسد . ريس برگ و راگز1979   معتقد بودند تصويرپردازي ذهني موجب ارتقاي يادگيري در مراحل اوليه مي شود.با توجه به تحقیقات نشان دهنده توسط  دريسكل، كوپر و موران ( 1994فلتز و لندرز ( 1983 ) ، ياگوئز ( 1999 ) ، گرج و هال ( 2005 ) ، بارو و همكاران ( 2007 ) ، اسميت وهمکاران ، 2007 ) ، مجتهدي، كاظمي ( 1375 ) و فولادي ( 1382 ) تصویر سازی ذهنی اثرات مثبتی بر روی افراد ورزشکار دارد.

زهره نوروزی – مسئول کمیته روانشناسی استان چهار محال وبختیاری